’s-Hertogenbosch, ofwel Den Bosch, is een stad met een menselijk karakter. Waar je ook komt en wie je ook bent, je wordt gastvrij ontvangen. En Bosschenaren zijn trots op hun stad.
De informatie op de Brabant Brand Box is gratis en rechtenvrij te gebruiken voor een positief verhaal over Brabant.
‘Gastvrij’: dat is een kenmerk waarop Den Bosch zich graag laat voorstaan. En dat is terecht, zegt Hanneke. Zij werkt bij Het Noordbrabants Museum en woont pas sinds kort in Den Bosch. In korte tijd is ze een fan geworden van deze stad en zijn bewoners.
‘Mensen genieten hier van het leven,’ zegt ze. ‘En ze geven je het gevoel dat je welkom bent. Als je hier alleen op een terrasje zit, vindt niemand je zielig. En als je ergens voor de tweede keer komt, maken ze een praatje: “Bent u nieuw hier?” Mensen zijn vriendelijk, behulpzaam en vooral trots op hun stad. Het is een stukje chauvinisme dat je niet overal meer ziet – zonder dat het storend wordt.’
Typerende trekpleisters zijn het riviertje de Binnendieze dat onder de huizen door stroomt, de lekkernij Bossche Bol, en de cafés en restaurants in het uitgaansgebied De Uilenburg, op de Parade en in de Korte Putstraat. Op de zijkant van een huis aan de Hinthamerstraat staat een uitspraak uit 1966 van Wim Kersten (de helft van carnavalsduo De Twee Pinten): ‘Ik zou ut van de daken willen roepen, dèt ik un Oetel ben!’ Ook toen waren ze hier al trots op hun stad. Via een straatje met de prachtige naam ‘In den boerenmouw’ loop je naar de Jeroen Bosch Tuin, een ‘groene oase van de stad’ die omwonenden helpen onderhouden.
Wat zijn Hanneke’s favoriete Bossche plekken? ‘Het pleintje vlakbij de imposante Sint Jan,’ antwoordt ze, ‘waar ook de ingang is van museum Slager. Daar bekruipt je het gevoel dat Jeroen Bosch elk moment naar buiten kan komen lopen,’ verwijst ze naar de beroemdste zoon van Den Bosch. Nog zo’n tip: Stadspark Mariënburg. Een zonovergoten plek pal naast een klooster, op een steenworp van cafés en restaurants, waar je tussen de ‘locals’ heerlijk kunt ontspannen – toeristen en dagjesmensen vinden deze plek niet zo snel.
Het rijke verleden koesteren, dat kunnen ze in Den Bosch als geen ander. Je loopt er door een historisch decor. Het stadscentrum is een van de oudste en meest complete van Nederland; de binnenstad is het grootste omwalde gebied van ons land; en allerlei monumenten herinneren nog aan de meest welvarende periode: de late middeleeuwen. Hertog Hendrik van Brabant stichtte in 1185 deze nieuwe stad. Den Bosch kreeg volop handelsprivileges en kon zich ontwikkelen tot een sterke, welvarende nederzetting. Zo ontwikkelde zich hier al vroeg een lakenindustrie. Op een zestiende-eeuws paneel in het Noordbrabants Museum deelt patroonheilige Sint-Franciscus rond 1530 stoffen uit aan de armen op de Markt. Het huidige Puthuis is een reconstructie van een historische stadswaterput op dit schilderij. Sowieso wemelt het centrum van Den Bosch van de schitterende steegjes, gevels en architectuur. Hoe zorgvuldig ze hier het verleden koesteren, blijkt uit deze bewaard gebleven geveltekst: ‘Maatschappy van brandverzekering voor het koningrijk der Nederlanden, anno 1838’.
Den Bosch bleef tot 1877 een garnizoensstad, waar veel soldaten gevestigd waren. De middenstand profiteerde ervan, en de aanwezigheid van hoge militairen legde de kiem voor het culturele leven. Nog steeds noemt Den Bosch zichzelf ‘de cultuurstad van het zuiden’. Het Noordbrabants Museum heeft een patent op spraakmakende tentoonstellingen en trekt jaarlijks ruim 200.000 bezoekers uit binnen- en buitenland. In het Bossche Museumkwartier zijn onder één dak het Noordbrabants Museum én het Design Museum Den Bosch gevestigd. Verder combineert Willem Twee muziek en beeldende kunst, terwijl het bij de Verkadefabriek dankzij film, theater, muziekfestivals en foto-exposities al vijftien jaar druk is.
Maar de stationering van soldaten stond ook stadsuitbreiding in de weg. En toen de vestingwerken van destijds eenmaal afgebroken konden worden, aarzelde het stadsbestuur. Dat had economische consequenties: Philips koos voor Eindhoven, de universiteit voor Nijmegen. Maar na de Tweede Wereldoorlog maakte Den Bosch veel goed. Want hoezeer de Bosschenaren het verleden ook koesteren, ze zijn niet van gisteren.
Tegenwoordig noemt Den Bosch zich ook wel ‘toonaangevende datastad’. Bewijzen te over: een snel groeiend aantal ICT-bedrijven, de nummer 1 Data Science Universiteit (JADS) en de Den Bosch Data Week. In Den Bosch snappen ze dat wetenschap anno nu is gebaseerd op de enorme berg data die tegenwoordig gegenereerd wordt. ‘Data science’ en ondernemerschap zijn dan ook de drijvende krachten achter innovaties. Niet dat ze zich in Den Bosch verliezen in technische snufjes en high tech. ‘Dat is wat data voor je doet’, luidt de slogan. Eén van de invullingen daarvan is de Spark Makers Zone, waar organisaties masterclasses volgen op het gebied van innovatie, prototyping, design thinking, organisatieverandering en klantbeleving. In Den Bosch kijken ze naar wat (verantwoord) kan én ze kijken of wat kan ook zin heeft. Iedereen (ondernemers, inwoners, studenten en bezoekers) moet er iets mee opschieten. Want mensen staan in Den Bosch altijd voorop.
Breda is een stad waar gastvrijheid en creativiteit hand in hand gaan. En waar je groen zelfs in het centrum vindt.
Eindhoven werd – letterlijk en figuurlijk – groot dankzij Philips. In deze eeuw werkt de ’stad van aanpakkers’ aan een nieuwe identiteit. Met veel succes: Eindhoven als hart van de Brainport regio staat voor technology, design, innovatie, kennis én voor talloze hospitality hotspots.
Cookies zijn nodig om de site goed te laten werken. En met cookies kunnen we ook andere interessante, gave Brabantse verhalen met je delen, via advertenties op social media en andere websites. Goed plan?